Livin' la vida loca

Een opwelling. Zo eentje waar je met geen mogelijkheid om heen kunt. Wilt. Dat was dit tripje naar Barcelona voor mij ook. Een opwelling met een kracht van 10 op de schaal van 'GO'. Dus snel een vlucht en een hotelkamer geboekt. Ik vertrok op vrijdag 18 augustus om 21.30 uur (keurig na werktijd) en de terugreis vangt aan op maandag 21 augustus om 06.00 uur (keurig voor werktijd).

Het is een solo-tripje. In Barcelona woont een vriendje van me die ik met een bezoek zou vereren. Verder was de tijd en de stad van mij... Wie wil dat niet in het paradijs genaamd Barcelona? De heenreis verliep heerlijk voorspoedig. Alles was goed geregeld en ook het hotel bleek super (hotel Constanza). Goede locatie, mooie kamers. Mij hoor je niet. Het was nacht, midden in de nacht toen de taxi me in Carrer Bruc voor m'n hotel dropte. Het bed zag er aantrekkelijk genoeg uit om er direct in te duiken. Morgen begin ik...

Wat een genot ervaarde ik toen ik alleen wakker werd en de spaanse wereld aan mijn voeten had liggen. Eerst maar eens even de stad in en een beetje shoppen (ben tenslotte een vrouw). Barcelona verveelt mij nooit. Ik geniet echt van elke baksteen en elke stoeptegel. Van elke tandeloze bejaarde en elke hippe gebruinde guapo. Van elke sterke bak koffie en elk koel glas rosada. En van elke winkel... Binnen een paar uur had ik de buit al binnen en sjouwde ik enkele volle tassen terug richting hotel. Onderweg nog even een terrasje pakken, want met deze hitte en dit zware tilwerk is het nuttigen van koel vocht een must! Eenmaal aangesloten op het cola-light-infuus heb ik de voorbijgangers een voor een voor een voor een voor een in me opgenomen. Niets moet en alles mag. Geen haast en geen verplichtingen. De tijd is van mij. En mijn leven ook!

Na een korte stop in mijn hotel slenter ik naar de Sargrada. Ik had Alan beloofd om foto's te maken van zijn favoriete bouwwerk. Zittend onder de schaduwwerpende bomen zoek ik contact met Michel. We spreken af dat ik 's avonds naar de Carpe Diem Lounge Club ga, waar hij werkt. Ik kijk er naar uit om hem weer te zien. Dat was namelijk precies een jaar geleden voor het laatst (en voor het eerst!). Ondertussen super leuk contact onderhouden. Dus ik ken hem best goed. En ondertussen ken ik hem helemaal niet. Grappig! En spannend.

Vanaf de Sargrada beweeg ik me in een slakkengang richting strand. In lingerie (badkleding? wat is dat?) vlij ik me tegen een heuvel aan en laat de zon mijn lichaam betasten en verwarmen. Dit is voor mij echt genieten in optima forma. Ik ervaar echt volkomen rust. In alles. Ik voel me gelukkig! Als de zon achter de skyline zakt loop ik, helemaal blij, richting de tapasboot. Ik heb daar heerlijk in m'n eentje gegeten. Ik, die altijd zei nooit in d'r eentje in een restaurant te gaan zitten, genoot oprecht van het eten, de ambiance, de andere mensen en m'n Irish Coffee. Een beetje dromerig verlaat ik de boot en wandel terug naar mijn hotel. Even een korte power-nap voordat ik naar Michel ga. Die nap doet me goed! Per taxi vetrek ik weer richting zee, waar de CDLC zit. Er staat een enorme rij voor de deur. Daar ga ik niet op wachten, dus loop door naar de portier. In 1e instantie schudt ie direct nee. Dan kijkt hij nog eens goed, lacht naar me en als ik dan ook nog eens zeg dat ik alleen ben... gaan de deuren voor me open. Direct heb ik contact met mensen. Ik word gegroet alsof ik de queen zelf ben. Heerlijk! Nu op zoek naar Michel... in deze volle donkere tent. Eerst maar een drankje. Als ik dubbel zie, zie ik tenslotte meer: 2 michellen vallen meer op dan 1. Al snel hebben we elkaar gevonden. Super leuk! Echter, hij moet werken en het is bere druk. Kort maar krachtig dus. Ik meng me op de dansvloer en daar sta ik geen seconde alleen. Ik geniet van de aandacht en voel me geweldig! Veel gedanst, veel gekletst, veel gelachen. Een top avond. Met Michel afgesproken dat we de volgende dag gaan meeten. Hij belt mij. Eenmaal buiten bij CDLC word ik geroepen. Daar staat ie dan... het snoepje van de avond. Ik had 'm al gespot in de club. Maar hij was wel errug mooi... haha. Na een uur praten bood hij me een taxi aan naar mijn hotel. Hij zou dan met die taxi doorgaan naar zijn huis. Super! En hij heeft zich 'keurig' aan zijn voorstel gehouden. Wel hebben we telefoonnummers uitgewisseld... en een zoen. ;-)

De volgende ochtend eerst een beetje uitslapen, want zo'n nacht hakt er best in. Toen de stad in met m'n fotocamera. Ik heb geen enkele foto gemaakt... heb wel heerlijk op een terrasje gezeten. 's Middags belde Michel en hebben we afgesproken in Born. Terrasje, beetje slenteren, terrasje... lekker eten en drinken en heerlijk kletsen. Het was echt mega gezellig en relaxed. Helaas moest hij wederom werken en werd ook dit samenzijn kort. Ik ben naar de Cathedral gelopen om daar nog even lekker mensen te kijken vanaf de warme trap. Een skater vond mij kennelijk zo interessant dat hij een u-turn inbouwde en voor mijn neus tot stilstand kwam. "I Have to know your name", zei hij. Ik was verrast en ik vond het onwijs leuk! We hebben een leuk gesprek gehad en hij heeft mijn emailadres 'onthouden' (geen pen en papier bij de hand). Daarna belde het snoepje van de avond. Hij wilde een borrel doen met me. Hij bleek vlak bij de Cathedral te zijn. Dus daar ontmoette we elkaar weer. Het weerzien was top! :-) We zijn naar zijn appartement gegaan. Wat een waanzinnig uitzicht!! Sta ik daar ineens, in een Spaans appartement, met uitzicht op Place Sant Jaume. Uniek! Dat flik ik dan toch maar weer ff. Het werd een bijzondere avond waarna hij me weer keurig met de taxi naar mijn hotel bracht. Nog 2 uur slapen voordat de volgende taxi me komt ophalen. Want... om 06.00 uur gaat m'n vluht naar Amsterdam zodat ik om 09.00 uur weer keurig op kantoor ben...

How bizar! Ik hou er van! Livin' la vida loca!!

XX SIS

PS: de skater heeft echt gemaild! ;-)