Troubles in paradise?

Het regent! En niet zo'n klein beetje ook. Onafgebroken klettert het water uit de eerder zo blauwe hemel. De wolken zijn dik en donker, de zee oogt bijna zwart. En wij liggen evengoed op ons zonnebedje onder een parasol van palmboombladeren. De temperatuur is namelijk erg aangenaam en binnen zitten komt niet eens bij ons op. Daarvoor zijn we niet naar Thailand gekomen. Het is wel jammer dat het weer enigszins tegenzit nu we op Ko Lanta zitten. We hebben op anderhalve dag na vooral bewolking gehad. Niet normaal voor deze tijd van het jaar, maar ja... 't hangt er wel. ;-)

Vandaag hadden we onszelf een rustdag beloofd. De afgelopen anderhalve week hebben we van alles ondernomen. Veel gezien, enorm veel indrukken, veel gereisd, etc. Best vermoeiend. En dat voelden we nu ook wel. Vanaf nu dus echt even meer relaxen. Alleen nog massages zo nu en dan en verder vooral al die boeken uitlezen die in de koffers zitten.

Eergisteren hebben we scooters gehuurd om het eiland rond te touren. Dat was super! We hadden het mooiste weer van de wereld en dan is het heerlijk verkoelend op op een scooter rond te scheuren. De beste manier om het eiland te verkennen. The Old Town moesten we zeker bekijken. Daar aangekomen belandden we midden in een begrafenisstoet. Het leek wel alsof we in een openluchtmuseum waren. De middag hebben we aan en in het zwembad van het resort doorgebracht. Daar kregen we gezelschap van 2 jongens uit Frankrijk. Erg mee gelachen. 's Avonds zijn we met z'n 4-en op de scooters nog uit gegaan. 10 km verderop zit een erg leuke tent 'Earth' (tip van Gijs, de Nederlandse manager van ons resort) waar we ons prima vermaakt hebben.

Gisteren hebben we een '4 islands tour' gemaakt met een longtailboat. We konden ook kiezen voor een speedboat, maar Lot en ik gaan voor de echte cultuuur en dus voor de longtailboat (en z'n houten plankjes waar je reet uiteindelijk net zo hard van wordt als het plankje zelf). Om 08.30 uur werden we bij ons resort op het strand opgehaald. Met nog 2 gasten van ons resort (uit San Fransisco) en 2 mannen uit Canada kozen we voor open zee. Of toch niet... Nee nog 2 extra passagiers. Het waren Nederlanders. Lot zei meteen heel opgewekt: he uit Nederland? Waarop die man zegt: Nee, uit Friesland. Goed,de toon was gezet en ik heb de beste man zoveel mogelijk links laten liggen (voor zover mogelijk op een longtailboat).

Tijd voor open zee. Het werd een barre tocht, want de zee was erg onrustig. Hoge golven en veel wind maakten de tocht best een beetje onaangenaam. Na ruim anderhalf uur was het eerste eiland in zicht. Aanleggen bij de andere boten en het water in voor een snorkeltochtje. Kop onder water en je verdween volledig in de enorme hoeveelheden vis. Grote scholen met kleine kleurrijke visjes bleven nieuwsgierig om ons heen hangen. Erg leuk. Na een half uurtje voeren we verder (over de nog altijd ruige zee) naar eiland 2. Wederom snorkelen. Lot had de pech om in aaraking te komen met kwallen en was in no-time weer aan boord. Daar werd ze verzorgd door onze 'captain' met bananenschillen. Dat zei ik: wij gaan voor de cultuur! ;-)

De derde stop was bij een grot. Met Lot op mijn rug en de rest aan haar benen zijn we de grot ingezwommen. Na 80 meter aardedonkere gangen kwamen we bij een strandje midden in het eiland. Wat was dat gaaaaaf!!! Prachtig wit strand, helder blauw water en rondom steile rotswanden met groene planten begroeid. Heel bijzonder. Na terugkomst op de boot waren we kennelijk nog niet nat genoeg, want het hemelluik werd opengetrokken en het begon te stortregenen. Zo hard dat je het eiland nauwelijks nog kon zien. Toch doorgevaren naar eiland nr. 4 (een raadsel hoe ze dat doen met zicht 0 en geen kompas o.i.d. aan boord).

Eiland 4 was het beloofde bounty-eiland. Maar als de regen met bakken uit de lucht komt is het bounty eiland lang niet zo idyllisch. Pech! Dubbele pech bleek later, toen onze boot vast gelopen was op datzelfde bounty strand. Allemaal er uit en duwen. Met man en macht trekken en duwen aan de houten kolos. De bodem van de zee lag vol scherpe stenen en schelpen. Pijnlijk. Groot was echter de vreugde toen we het schip hadden vlot getrokken. Klaar voor de terugweg naar Ko Lanta. De zee was nu nog ruiger. Ben nog nooit zo blij geweest toen we in de luwte van Ko Lanta kwamen.

Opgelucht ontspannen we ons een beetje. En toen was het stil. De motor was er mee opgehouden. Ow No! Onze stoere captain haalde wat foefjes uit en al snel stegen er blauwe walmen op en hoorde weer de oorverdovende herrie van de motor. Uiteindelijk veilig afgezet bij ons resort. 's Avonds nog lekker gegeten met onze lotgenoten uit San Fransisco. Erg gezellige afsluiting van deze dag.

Nu is de regen eindelijk gestopt. Ik keer dus weer snel terug naar mijn zonnebedje. :-)

X SIS