NY = inDRUKwekkend

Reizen is altijd weer even spannend. Het was sowieso al een race tegen de klok vanwege net iets te veel verplichtingen daags voor vertrek. Maar ook na het inchecken bleek de spanning nog niet helemaal geweken. Want dat we uberhaupt aan boord zijn toegelaten hing even aan een zijden draadje. Mijn paspoort is namelijk nog maar anderhalve maand geldig. Of dat genoeg was werd 'even' uitgezocht door de Koninklijke Marechaussee. Vier mensen hebben we hiermee van werk voorzien. Uiteindelijk bracht een van hen het verlossende antwoord: het kon! Na een vlotte en prettige vlucht van ca. 7 uur kwamen we aan in New York.

Vanaf Newark Airport zijn we direct de volgende uitdaging aangegaan door met de bus de stad te 'betreden'. Het busstation bleek direct om de hoek van ons hotel te liggen. Vooralsnog was het geluk dus op onze hand. Zou dat ook zo zijn in het hotel? We durfden het nog niet te hopen. En dat bleek terecht.

We stonden niet op de lijst van de verwachtte gasten. Ook van de betalingsbevestiging waren ze niet onder de indruk. Snel bellen met ons reisbureau: Antwoordapparaat. FIJN! Het thuisfront hebben we achter het internet aan het werk gezet, op zoek naar een noodnummer. Tevergeefs. Lidia schoot de 'schoonmaker' aan met een hulpeloze blik: HELP ONS! En dat deed hij. En snel ook. Niet zo gek als je niet de schoonmaker bent, maar de manager van het hotel! Abdul rules! Na dit 'warme' welkom ben je natuurlijk nog nieuwsgieriger naar de kamer. Well it was our lucky day: de kamer was prima! Nog een korte check met onze glorixdoekjes en we konden dit avontuur aan. (natuurlijk wel in en onder ons eigen beddegoed en met de robijn geurbuiltjes everywhere en met ons eigen toiletblok in de wc en met onze eigen handdoeken en op onze veilige slippers).

Snel de stad in. Wat dat betreft ligt Hotel Carter echt perfect. Times Square ligt echt om de hoek. De neonverlichting kwam echt op ons af. Je weet niet wat je meemaakt. En als het de neonverlichting niet is, dan is het wel een gele taxi die op je af komt. Maar goed, als je je aan de stoplicht-regels houdt overleef je NY best. Times Square hebben we (na een overheerlijke Frappoccino van Starbucks... eindelijk weer!) achter ons gelaten en lopend zijn we naar Central Parc gegaan. De zon stond hoog aan de hemel en het was erg warm. In CP hebben we heerlijk in het gras genoten van de zon, de rust en de goede afloop van alles tot nu toe. Verderop in het parc was een softball wedstrijd bezig. Daar hebben we ook nog even als publiek gefungeerd. Dan ben je echt in Amerika. Super!

Als diner hebben we gekozen voor een onvervalste Amerikaanse Whopper! De vermoeidheid ging al flink parten spelen want onze dag duurde 6 uur langer dan normaal. Een wandeling richting The Empire State Building bracht ons bij Macy's (grootste warenhuis) waar we nog even geshopt hebben (het was Ned. tijd 02.00 uur!). In de kleedkamer van de GAP wisten we eigenlijk allebei niet meer hoe of wat... We waren kapot! Snel terug naar het hotel voor een goede nachtrust. En dat is redelijk gelukt (ondanks de doorgezakte bedden, het onophoudelijke toeteren en de enorme grote rode neon 'T' naast ons raam (carTer).

Vandaag hebben we een bustour door een deel van de stad gedaan. Geweldige indruk krijg je op die manier. Lady Liberty van een afstand bekeken en Ground Zero van dichtbij. Daar word je stil van... echt stil. Een avondwandeling door de stad maakt het nog meer bijzonder. De lichten, de spiegelingen, de enorme hoogtes. Prachtig en indrukwekkend. En meneer Trump heeft het zo slecht niet gedaan. Dat torentje van hem torent goed boven de rest uit (issie eigenlijk al getrouwd???). Net heerlijk gegeten en wederom bekaf. Klaar voor een volgend nachtje New York... in ons eigen bedje!

Veel liefs,
Ciska & Lidia